Pośród dzieci uznawanych za zdolne wyróżnia się takie, które posiadają potencjał do osiągania sukcesów na polu ogólnym, jak i maluchy wykazujące uzdolnienia w określonej dziedzinie, na przykład muzyce, matematyce czy tańcu. Bardzo ważnym wyznacznikiem w zachowaniu dzieci zdolnych jest wykazywanie silnego zainteresowania określonym tematem. W związku z tym maluch często wręcz zatraca się w poszerzaniu swej wiedzy i obserwacji na danym polu, tym samym zaniedbując pozostałe dziedziny wiedzy. To dlatego jedynie trzecia część wszystkich zdolnych dzieci zdobywa w miarę dobre oceny u wszystkich nauczycieli.

Często też relacje zdolnych uczniów z uczącymi ich profesorami nie są zbyt dobre. Nieoczekiwane pytania i ciągłe drążenie jednej kwestii przerywają rytm prowadzenia lekcji, w związku z czym taka nadaktywność może wręcz przeszkadzać nauczycielowi.

Wyraźnie widać też różnice pomiędzy typową osobowością dziecka zdolnego a jego rówieśnikami. Mali geniusze wykazują dość skrajne cechy, są albo bardzo nieśmiali albo zaskakują swoją energicznością. Mogą czuć się niezrozumiani przez rówieśników, dominują w nich ceny przywódcze i lubią wygrywać z innymi. Ich pracę charakteryzuje brak systematyczności.

Ze względu na swój intensywny rozwój na poziomie intelektualnym, zdolne dzieci wymagają opieki ze strony rodziców i nauczycieli w kontekście zdolności na polu emocjonalnym i towarzyskim. Należy możliwie jak najczęściej zachęcać malucha do podejmowania inicjatywy w kontaktach z innymi rówieśnikami. Nadmierne zainteresowanie danym tematem można spróbować rozładować poprzez zapisanie na dodatkowe zajęcia lub kółka zainteresowań.

Bywa, że centrum zainteresowań zdolnego dziecka często ulega zmianie, ze względu na łatwość, z jaką odnosi on sukcesy w danej dziedzinie. Starajmy się jednak pokazywać maluchowi, jak wiele korzyści może przynieść regularne poświęcanie czasu jednej dziedzinie na rzecz rozległych, ale niezbyt pogłębionych zainteresowań.